بررسی اثرات هیوسیامین روی استرس اکسیداتیو سلول ‌های کبدی در موش صحرایی نر

زمینه و هدف: افزایش تولید رادیکال های آزاد توسط دستگاه‌های درون زا و برون زا در بدن ما منجر به استرس های اکسیداتیو شده که به سلول‌های اندام‌های مختلف آسیب می‌رساند. هیوسیامین یک تروپان آلکالوئید مهم جداشده از برخی گونه‌های سولاناسه می‌باشد که به‌واسطه خواص ضد درد، ضدالتهاب، ضد تب و ضد تشنج، در پزشکی سنتی استفاده می‌شود. خاصیت آنتی‌اکسیدانی و آنتی گلایکیشنی تروپان آلکالوئیدها می‌تواند در مقابله با استرس اکسیداتیو نقش داشته باشد. هدف این مطالعه بررسی اثر آنتی‌اکسیدانی و آنتی گلایکیشنی ترکیب هیوسیامین روی سلول‌های کبد موش‌های صحرایی نر است. روش بررسی: در این مطالعه تجربی- آزمایشگاهی، سلول‌های کبد از موش نر Sprague-Dawley جدا گردیده، در شرایط استاندارد کشت داده شدند. غلظت‌های متعدد هیوسیامین (32-0 میکرومولار) روی سلول‌های کبدی اثر داده شد، سپس فعالیت آنزیم‌های گلوتاتیون پراکسیداز، سوپر اکسید دیسمومتاز، کاتالاز و همچنین خنثی‌سازی DPPH و گلی اکسال به روش اسپکتروفتومتری بررسی شد. تغییرات در میزان مالون دی آلدئید (MDA) در سلول‌های کبدی به‌وسیله کروماتوگرافی مایع با عملکرد بالا اندازه‌گیری شد. یافته‌ها: فعالیت آنزیم‌های گلوتاتیون پراکسیداز، سوپراکسید دیسمومتاز و کاتالاز به‌موازات افزایش غلظت هیوسیامین در سلول های کبدی افزایش یافت و تولید گونه های فعال اکسیژن را در مقایسه با گروه کنترل کاهش داد. میزان فعالیت آنزیم‌های CAT، SOD و GPX در غلظت 8 میکرومولار هیوسیامین در مقایسه با گروه کنترل به‌صورت معنی‌داری افزایش یافت و به ترتیب 10/33 و 8/6 و 6/3 واحد آنزیم بود (0/05P<). همچنین استفاده از غلظت 4 میکرومولار هیوسیامین میزان MDA، گلی اکسال و میزان مهار DPPH را در مقایسه با گروه کنترل به ترتیب 1/94، 2/26 و 2/33 برابر کاهش داده است (0/05P<). نتیجه‌گیری: نتایج ما نشان داد که هیوسیامین دارای فعالیت های آنتی‌اکسیدانی و آنتی گلایکیشنی قابل‌توجهی روی سلول های کبد موش صحرایی است. این ترکیب، سلول‌های کبد را در برابر اثرات مخرب رادیکال‌های آزاد حفاظت می‌کند. بررسی اثرات این ترکیب برای درمان بیماری‌های مرتبط با استرس اکسیداتیو در آینده مفید خواهد بود.